Wat vind jij van deze titel? Deze titel werd ter discussie gesteld destijds in mijn opleiding en gaf veel reuring zoals we dat hier in de Achterhoek noemen. En nog steeds is een HOT item, dit merken we ook in de gesprekken met ouders.
Kinderen hebben een enorme interne drang om de wereld om zich heen te ontdekken. Er is zoveel om te doen, te zien etc. Door al die ontdekkingen, positief en negatief kan jouw kind zich goed ontwikkelen. Natuurlijk heeft jouw kind je aansporing en bemoediging nodig, maar ook jouw begeleiding en begrenzing in de ontdekking van de wereld en zichzelf.
Een grote valkuil als ouder is als je veel dingen doet die plichtmatig zijn of voelen. Bijvoorbeeld: je kind moet naar bed, maar wil niet slapen want het heeft nog dorst, mag ik wat water? Jij wil niet dat je kind dorst heeft en gaat het halen. Nadat je kind dit een paar dagen volhoudt, ontdek je dat het dorst hebben een argument is geworden om tijd te rekken. Nee zeggen tegen je kind is niet leuk. Je houdt immers zielsveel van je kind. Misschien voel je je gemeen, harteloos of vind je dat je je kind tekort doet.
Ouders hebben bewust voor het kind gekozen, ze willen het graag goed doen, zijn bang om ze iets te kort te doen. Misschien denk je wel dat je je kind een plezier doet door toe te geven aan al hun wensen, het tegenovergestelde is waar het schept juist verwarring en onzekerheid.
Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die te weinig grenzen krijgen meer impulsief zijn en weinig zelfvertrouwen hebben. Door te veel inspraak mogen ze dingen bepalen die ze nog niet eens kunnen overzien. Ze kunnen niet overzien dat lang opblijven betekent dat ze de volgende dag moe en hangerig zijn en dat er dan meer kans is op boosheid etc.
Ze willen helemaal niet lastig zijn, ze willen van nature juist iedereen naar het zin maken, lief gevonden worden. Maar zonder grenzen is het niet duidelijk wanneer iets goed of fout is. Wanneer doe ik iets goed of fout?
Meestal ligt vervelend gedrag juist in de vraag, mam/pap waar ligt de grens?
Het is aan jou als ouder zijnde om deze te bewaken, binnen de kaders van normen en waarden in jullie gezin. Grenzen stellen is niet per definitie negatief, je bent niet altijd alleen maar aan het verbieden, je geeft hiermee ook duidelijk aan wat wel mag.
Is je kind jouw grenzen aan het opzoeken, trek het je dan niet persoonlijk aan. Weet dat het test hoever het kan gaan in jouw consequent gedrag. Probeer het te zien als een leermoment, want jouw kind leert hiermee zijn grenzen te kennen en wel gedrag wel of niet gepast is.
Zie opvoeden als een spel, opvoeden is een mooie maar ook een zeer lastige taak. Houdt het daarom positief, open en deel met elkaar je ervaringen. Je hoeft het niet alleen te doen!
Tips: