Praktijkverhaal: ‘Harrie in de Warrie’

Samen met Jongedame (9) onderzoeken waar haar boosheid toch vandaan komt.

 

Dit mooie, open, nadenkend, goed gebekt, pienter meisje heeft boze buien die ineens uit de lucht lijken te vallen. Van het één op het andere moment wordt ze boos, volgens haar vader met zo een snelheid dat geen auto bij kan houden.

 

Samen met de emotiemonsters gaan we onderzoeken waar de boosheid vandaan komt. Al vrij snel pakt ze ‘Harrie in de Warrie’. Harrie (door mij zo genoemd) is het kleurenmonster die het niet meer weet, al zijn emoties lopen door elkaar.

 

‘Eigenlijk weet ik het ook niet, ik voel me ook vaak in de war’, zegt ze. Ik leg uit dat we alle emoties in ons hebben en dat boos zijn iets wil vertellen wat we met de mond niet kunnen. Ze kijkt verbaasd, is heel nieuwsgierig en zit op het puntje van haar stoel. We gaan op zoek naar een gebeurtenis waarbij ze recentelijk nog heel boos is geweest.

 

We leggen het rode hart centraal op tafel. Rood staat in het emotieboek voor boos. We leggen voor het rode hart het gekleurde hart, het warrige hart. In de gebeurtenis was jongedame van 9 heel verdrietig, omdat er iets gebeurde waar ze geen vat op had.

 

‘Mijn verdriet zat echt in mijn hart, het kon er niet uit, zo verdrietig was ik’. We leggen het blauwe hart voor de warrige. Ze ziet ineens dat haar boosheid komt uit verdriet, verdriet maakt haar zo in de war dat ze niet meer weet hoe ze moet reageren. Dan komt alle emoties die ze voelt er in boosheid uit. ‘Het lijkt wel of ik explodeer’, zegt ze. ‘En al helemaal als ze me ernaar vragen?’ 

 

Ze lijkt zichtbaar opgelucht en leunt nu weer achterover in de stoel, ze kijkt en kijkt naar wat we hebben neergelegd op tafel. En dan komt er een grote zucht en zegt ze: ‘Er moet nog een emotie bij, naast de boze’. Ze pakt het grijze (bange) hart. ‘Als ik boos ben geweest ben ik bang. Bang voor de reacties van mijn papa en mama, bang dat ik straf krijg of zo. Ik schaam mij dan ook’.

 

Dit prachtig 9-jarig meisje kan haar onmacht, verdriet niet uiten. Ze kan het niet bespreekbaar maken want dan lijkt ze zwak en kwetsbaar. Met de nodige oefeningen voor haar en haar ouders gaan ze samen het avontuur aan.