Marian, wat doe je nou eigenlijk?

Marian, wat doe je nou eigenlijk?

Mijn al jong volwassen kinderen zeggen (klagen),  als er jongere kinderen bij hun moeder in buurt zijn dan is ze voor ons OFF –line.

Met andere woorden, dan bestaan we niet meer en gaat mama helemaal op in het jonge kind. Ze is dan ON- line voor het jonge kind. Andere antennes gaan uit en mam legt andere verbindingen. Bestaan dan wij, haar eigen kinderen niet meer, natuurlijk wel! Maar waar komt haar enorme voorliefde voor het jonge kind dan vandaan…….

Liefde in een notendop

Ik wist het al heel vroeg in mijn leven, ik wilde juf worden. Mijn grote voorbeeld juf Fien van de lagere school haalde mijn laatste sprankje twijfel weg. Juf Fien van klas 1 die zo prachtig vertelde van Duimelijntje, ze paste gewoon in een walnoten dop. Mijn onvoorwaardelijke liefde voor alles wat maar te maken had met kinderen, leren en school was aangewakkerd.

Ik werd juf, juf van de kleuters, juf van groep 3 en 5 en uiteindelijk van alle groepen in de basisschool. Ik raakte gefascineerd over het motorisch systeem in het kind. Werd motorisch remedial teacher. Als juf leerde ik de kinderen maar ook zij leerde mij veel. Mijn kijk op het kind veranderde. Gesteund door mijn liefde voor het kind kon ik een balans opmaken. Zag veel kinderen worstelen. Worstelen met de leerstof maar vooral met zichzelf. Mijn kinderhart huilde. Hoe kan ik het kind dat het moeilijk heeft nog meer helpen? Ik werd Interne Begeleidster op school. Na vele spiegels voorgehouden te hebben gekregen wilde ik het kind nog meer gaan begeleiden in hun prachtige ontwikkeling. Op school doen ze hun ‘stinkende’ best om het kind te helpen, maar het kind is zoveel meer. Het kind is niet alleen maar hersenen die leren en dat mee moet hobbelen in deze maatschappij. Het heeft gevoel, emoties, denkt, handelt, beweegt, ademt, speelt, eet, slaapt, vraagt, heeft een omgeving enz. Omgeving van het gezin, oppas, sport, vrienden, familie, etc. etc.

Zoals een golf bij de zee

Dat alles wat een kind is en doet hoort bij elkaar. Zoals een golf bij de zee, een wortel bij een boom, een veer bij een vogel. Hoe kunnen we dan alleen maar kijken naar aspecten van het kind. Vragen en minimale antwoorden. Ik ging op zoek, op pad. Weten dat ik vaak zou vallen en ook weer zou opstaan. Uiteindelijk ben ik holistische pedagogische begeleidster en therapeute geworden. Een beroep, roeping, die mij in staat stelt om het ‘gehele’ kind te mogen helpen. Holistisch betekent dan ook ‘geheel’. Help je het gehele kind dan help je automatisch ook zijn of haar omgeving. Want het kind is niet los van….

Verbonden zijn

Ik mag helpen verbindingen leggen, verbindingen die het kind weer gaat maken met zichzelf en met de omgeving. Verbindingen van er mogen zijn, de liefde te mogen voelen, de innerlijke kracht, mogen opladen, aandacht krijgen en herkenning.

Ach, ja dat daar allerlei werkzaamheden uit voort komen zoals; voorbereiden, inlezen, leren, verslagen maken, overlegsituaties, intakes, vergaderingen, netwerken, boekhouding, praktijk schoonmaken, telefoneren, plannen, cursussen volgen,  contacten leggen, begeleiden, behandelen, denken, handelen, assertiviteit training geven,
kinderyoga geven, oefeningen maken, boek schrijven, bloggen, nieuwsbrief, website, school, internet begeleidster, leerkracht, etc, doe ik met heel veel LIEFDE.
Onvoorwaardelijke liefde voor het altijd pure, eerlijke en onbevangen kind.

Lieverds van mij

Ode aan mijn eigen jong volwassen kinderen, onze verbinding is voor eeuwig.
In jullie zal ik altijd het kind, mijn kind (eren) zien. Dank je wel……

Warme groet, Marian