Laat de monsters maar komen!

Mijn neefje toen van net vier, nog zo open en ontvankelijk. Het bad ritueel volgde voor het slapen gaan. Hij boende en poetste zich van boven tot onder. Het kleine flesje shampoo ging helemaal leeg. Hij vroeg: ‘Marian ben ik de schoonste van de hele wereld?”

Waar deze vraag vandaan komt? Lees het hieronder:

Marian, ik wil niet alleen naar bed! De lamp moet wel aanblijven hoor en de deur op een kiertje? Mijn neefje van toen net vier slaapt een nachtje bij ons. Het bed ritueel is blijkbaar lastig. Dat snap ik, ondanks dat hij kind aan huis is, slapen in een andere omgeving geeft lichtelijke stress. “Kan er een monster onder mijn bed?” We gaan samen kijken.

Zijn logeermatras ligt op de grond, maar grondig inspecteren we met de zaklamp of zijn slaapplekje monster vrij is. Gelukkig hier past geen ieniemienie monster onder….

Kinderen ontwikkelen allemaal wel eens tijdelijke irreële angsten. Irreële angsten, zijn angsten die denkbeeldig zijn. Angsten die niet waar zijn, maar voor het kind als zeer serieus gevaar wordt gezien. Het opgroeien brengt veel angsten met zich mee. In deze grote wereld weten de kinderen nog niet veel. Ook het begrijpen van veel dingen is nog lastig.

Kinderen groeien op in een hectische wereld, een wereld vol snelle nieuwe ervaringen.

Ervaringen die ze opdoen bij het tv kijken, het spelletje op de tablet, het boek waaruit wordt voorgelezen, de verhalen van een ouder iemand of van de juf.

Een kind is als een spons, het zuigt en slurpt alles op. Alle nieuwe indrukken met al de daarbij behoorde emoties worden in één teug, zonder gefilterd te worden, opgezogen.

Je allerliefste spruit weet vaak niet wat hij of zij met al die informatie moet doen.

Het juist wegzetten van; dat monsters toch echt niet bestaan, maar gemaakt is voor de tekenfilm, spelletje etc. kunnen wij beredeneren. Maar je kleine man of vrouwtje niet.

Zij hebben hun omgeving nodig als filter. En dat ben jij! Ja jij, mama of papa, opa of oma, opvoeder, leerkracht, bso medewerkster, noem maar op.

Jullie gaan het kind leren hoe het zich kan afschermen. Afschermen van al die prikkels die de angsten laten groeien. Misschien heb je zelf ook wat aan de tips, want laten we eerlijk zijn een beetje meer rust en balans kunnen we allemaal wel eens gebruiken.

Hoe doe je dat dan?

Leer je kind dat er grenzen zijn. Laat je kanjer voelen dat het een lichamelijke grens heeft. Zijn eigen velletje. Dat bijvoorbeeld bij het douchen het water niet verder komt dan je vel.

Je eigen lichaamsgrens voelen is erg belangrijk en een voorwaarde om in je verdere leven, je grenzen te bewaken. Bewaken voor overdreven behulpzaamheid, toegeven en toestaan.

Er zijn kinderen die daar extreem gevoelig voor zijn.

De belangrijkste tip is, het aantal indrukken reduceren. Indrukken worden door al je zintuigen beleefd. Horen, zien, voelen, proeven en ruiken. We noemen ze wel zintuigelijke waarnemingen. Kinderen die snel bang zijn, zijn dus erg ontvankelijk via deze zintuigen. Belangrijk is dat ze niet te lang worden blootgesteld aan indrukken en prikkels via de tv, tablet, etc. Baken het in, breng structuur en regelmaat aan. Geef een maximale tijd dat ze tv mogen kijken, op de tablet mogen etc. Filter de programma’s die ze mogen zien, de spelletjes die ze mogen spelen. Enz.

Kortom kijk goed naar je kind, ga er eens naast zitten, en kijk eens door de ogen van het kind. Zie hoe het reageert op een programma of spel. Spendeer deze tijd want het levert je veel informatie op die je lieverd beter in zijn of haar vel laat zitten. En waarschijnlijk jouw nachtrust bevordert.

Ik vertelde aan mijn neefje dat monsters houden van STANK. Kamers die stinken, stinkende kleren en kinderen die niet zo lekker ruiken. Dus niet aan hem, want hij was net in bad geweest. Met mijn kinderen, die inmiddels al volwassen zijn, heb ik destijds in een lege spuitfles lekkere luchtjes spray gemaakt. Op onze knieën hebben we braaf iedere avond onze wonderspray gespoten om nog een beetje extra lekkere lucht aan te brengen bij de al schone kinderen. Het werkte.

De week erop logeerde hij weer bij ons. Heerlijk, wat kan ik toch van hem genieten.

Later op de avond realiseerde ik me het verhaal van STANK. Ik moet stiekem lachen.

Lief klein neefje van me, jij bent de aller schoonste van het hele land, laat de monsters maar komen….