Ik voel me HARRIE in de WARRIE!

Ik voel me HARRIE in de WARRIE!

Waarom zijn, je HARRIE in de WARRIE voelen, de nazomer, je niet veilig voelen, tobben/denken, onzeker zijn, etc. met elkaar verbonden?

‘Jongedame SPRUIT (8) is erg onzeker en durft zich niet te laten horen. Ze verschuilt zich vaak achter papa en mama. Als de juf wat vraagt geeft ze géén antwoord of heel zachtjes. Bij sport wordt ze vaak als laatste gekozen. Ze durft niet voor haarzelf op te komen.
Haar schouders zijn altijd gespannen en opgetrokken. Ze zucht vaak. Ze tobt en denkt dat ze er niet bij hoort! Maar als ze zich eenmaal veilig voelt dan is ze zo loyaal en trouw, je BFF fore-ever!

Ze kan het niet het oplossen, geen plek geven. Ze weet niet wat te doen! Ieder kind die zo tobt/denkt gaat in de afweer (onderdrukken of mentaal maken). Duurt de omstandigheden te lang of is het te zwaar dan zal het kind vroeg of laat gaan blokkeren. Dat is wat bij jongedame spruit (8) gebeurt.

Emotie

Wanneer je alleen maar piekert, tobt, denkt, zorgzaam bent, dan put deze emotie je helemaal uit. Je gedrag kan koppig zijn, star en voorzichtig, wispelturig, ontevreden. Je durft geen grenzen aan te geven. Je bent vermoeid, raakt de interesse kwijt, gaat in het slachtoffergedrag. Etc.

Deze emoties horen bij de NAZOMER. De nazomer, de periode tussen de zomer en de herfst. De aarde die nog lekker warm is. De zomer die alles liet rijpen, waar we nu in de nazomer en de herfst van kunnen oogsten. Als je kan oogsten en je hebt voldoende dan voel je je veilig en is bij oogst het doel van alle groei bereikt. Deze is verbonden met het AARDE element.

Maar wat als je niet kan oogsten?

Wat als je niet voldoende hebt kunnen groeien?
Dan voel je je HARRIE in de WARRIE. Je aarde element is verstoord.

Wij, ouders, gaan ons onzekere tobbende kind beschermen. We geven het extra aandacht, troost en veiligheid. Deze aandacht vindt het kind heerlijk, maar geeft het kind ook bezorgdheid. “Zie je wel, er is iets niet goed aan mij.’ Het gaat meer tobben/denken, verstarren. Dat geeft bij ouders grote zorg. Te grote zorg leidt echter tot bezorgdheid. De aandacht wordt te sterk op het onderwerp gericht, waardoor het niet genoeg ruimte krijgt om natuurlijk te groeien. Zoals je een plant te veel water kunt geven of een kind teveel beschermt.

De evenwichtige aarde laat dingen uit zichzelf gebeuren, terwijl de onevenwichtige aarde haar onderwerp omgeeft met allerlei verzonnen gevaren en moeilijkheden waardoor het ware potentieel wordt aangetast. In extreme gevallen blijft de onevenwichtige aarde knagen en plakken en kan omslaan in obsessie – een gewoonte om steeds maar vast te houden aan dezelfde onproductieve gedachtes. En zo is de cirkel weer rond.

Wat nu te doen?

Om je kind weer vooruit te helpen, het weer in beweging te krijgen, het weer laten verbinden met zichzelf,
zijn onder andere deze 5 beginnende ‘onderdelen’ belangrijk:
– Een goede buikademhaling
– Onderzoek je ‘belemmerende” gedachten
– Laat je masseren met de massageolie VEILIG van Mio Mondo
– Oefeningen die je stabiliteit en stevigheid verhogen
– Zing, dans veel

Lieve zorgzame betrokken ouders, ‘ga niet op je kind zitten’, laat het ontdekken, zijn of haar neus stoten, beloon niet het gepieker, beredeneer niet te veel met je kind, LAAT LOS EN WEES EEN LIEFDEVOL VANGNET voor als het je nodig heeft! Dat geeft GROEI……

Warme groet, Marian