Ik plaag, jij pest…

Ik plaag, jij pest…

‘Waarom ben ik altijd de pineut? Waarom moeten ze altijd mij hebben?’ Ze zit tegenover me, meisje in puberleeftijd, wanhopig en vol verdriet. ‘Ik snap het niet? Ik kleed me zoals zij, ik praat zoals zij of houd me juist op afstand? En nog pakken ze mij?’  De pesterijen liegen er niet om en houd maar niet op.

Je vraagt er ook wel een beetje om…

Hoe was het ook al weer? 

De gepeste is zelf ook de pester? Of je vraagt er ook wel een beetje om?

Niemand vraagt er toch om, om gepest te worden?

Het gepeste kind zal wel een kind zijn dat ‘anders’ is! 

Zwakker, minder sterk, minder begaafd, minder populair etc.

Stel je niet aan het is maar plagen?

Dus plagen mag te allen tijde?

Feiten en weetjes,

`Pesten betekent het systematisch misbruiken van je persoonlijke macht en/of kracht om anderen die zich niet of moeilijk kunnen verweren pijn te doen, te intimideren of bang te maken met de bedoeling er zelf beter van te worden.´ 

In Nederland worden iedere week 330.000 kinderen gepest! Ongeveer 23% van de kinderen in het basisonderwijs zegt regelmatig gepest te zijn. Dat zijn 4 tot 6 kinderen per klas. 4% van alle kinderen op de basisschool worden zelfs meerdere malen per week gepest. Dat is in elke klas wel één kind! Pesten komt binnen alle leeftijdscategorieën voor, van kleuters tot aan de ouderen in het verzorgingshuis. Enz. enz.

Signalen,

Er zijn een aantal, dat er op kunnen wijzen dat een kind gepest wordt. Het lastige is dat die signalen niet altijd optreden, niet altijd zichtbaar zijn of op andere oorzaken kunnen hebben. Bij twijfel: ga in gesprek met het kind, daar wordt niemand slechter van.

Het kind is stiller geworden. Het kind heeft ineens geen vriendjes of vriendinnetjes meer of dat aantal neemt duidelijk af. Het kind “haat” ineens andere kinderen of zegt dat de anderen hem “haten.” Het kind heeft last van buikpijn, hoofdpijn en andere (vage) klachten. Het kind wil ineens niet meer meegymen of niet mee op schoolkamp. Het kind wil ineens niet meer met (bepaalde) andere kinderen samenwerken.

Gepest en wat nu?

Meldt het! Aan je ouders, de juf of meester etc.

Het is geen klikken als je zegt dat je gepest wordt en door wie. Kom op voor jezelf! 

Praat erover. Hier zijn een aantal redenen voor. Als eerste is het belangrijk dat jij je hart kunt luchten. Door het met iemand te bespreken kom je misschien ook wel tot ideeën of oplossingen. Daarnaast voorkom je dat deze ervaringen in jouw lichaam vast blijven zitten en dat dit jouw eigenwaarde en zelfvertrouwen aan tast.

Ook pestkoppen profiteren ervan als jij niemand iets durft te vertellen. Hierdoor durven zij dan weer door te gaan, ze weten dat ze dan toch niet geconfronteerd worden met hun gedrag. Kies iemand die je vertrouwt om mee te praten.

Vraag om hulp! Als gepeste is het heel belangrijk dat er iemand is die je helpt, die je ondersteunt.

Voor het meisje aan de andere kant van mijn bureau is het allemaal nog abracadabra. Zij zit nog volop in emotie en de verwarring. Haar vertrouwen in de ander maar zeker in haar zelf is behoorlijk gekwetst. Haar lichamelijke klachten liegen er niet om, van buikpijn tot hyperventilatie aanvallen. Ik geef haar ‘de gouden ei’ oefening mee. Een oefening die haar leert wapenen tegen de pestaanvallen. 

Maar tegelijkertijd weet ik dat als er niet gewerkt gaat worden met de pester de glans van het gouden ei gaat afnemen. Toch stuur ik haar met deze opdracht op pad, en ik?

Ik zal voor de volgende keer weer klaar staan met de poetsdoek om haar gouden ei weer op te poetsen. Net zolang totdat ze weer van binnen uit gaat schijnen!