Vaak betrap ik me erop dat ik mijn kinderen niet altijd aanspreek naar hun leeftijd. Ook weet ik dat ik snel bepaalde dingen/handelingen snel zelf even doe i.p.v. het aan hen te vragen? Het gaat dan immers veel sneller en dan weet ik het zeker dat het naar mijn maatstaven goed is gebeurd. Waarom spreek ik ze gewoon niet aan? Vertel ik wat ik van ze verwacht? Wat is het tochโฆ.
Ik zie het ook om me heen gebeuren. Ben gelukkig niet de enige die hier mee worstelt. We willen onze kinderen klein houden. We betuttelen, we pamperen. Houden we ze bewust of onbewust klein?
Kinderen ontwikkelen zich door te vallen en op te staan. Letterlijk en figuurlijk. Zo ervaren ze hun lichamelijke grens. Dat gaat nog al eens gepaard met een blauwe plek, kneuzing en wondjes. Dat wil je natuurlijk niet als ouder. Je wilt je allerliefste spruit beschermen. Je kind leert door dit vallen en opstaan zelfstandig te worden en de eigen probleempjes op te lossen. Laat het hierdoor zijn zelfvertrouwen opbouwen. En jij bezorgde ouder, bent er altijd om in te grijpen als het echt nodig is, om het kind te troosten en het je grenzeloze liefde te geven.
Het gauw even voor je kind doen heeft te maken met de gemakzucht van de ouder. Oeps daar ga ikโฆ. Gemakzucht? Zuchtโฆโฆ..Het kost de ouder tijd en energie, misschien zelfs wel strijd om het kind te begeleiden en aan te blijven sporen om de taken goed te blijven voldoen. Hebben we deze tijd niet of nemen we ze niet?
Help mij het zelf doen, motto van Maria Montessori, is de centrale gedachte. Kinderen willen niet klein gehouden worden. Kinderen bezitten namelijk een natuurlijke nieuwsgierigheid, willen leren. Ieder kind heeft een onverzadigbare drang om te ontdekken en te experimenteren. Wij als ouders moeten daarop inspelen en de juiste veilige omgeving en materialen bieden. Tijd en energie er insteken. Als we alle situaties voor willen zijn en onze kinderen de neus niet meer hoeven te stoten dan bouwen ze geen weerstand op, vinden ze conflicten oplossen maar moeilijk.
Als het kind het zelf mag doen dan wordt het sterker, zelfredzamer. Ze leren te vertrouwen op hun eigen kracht. Wij als ouder worden meer en meer begeleidster i.p.v. alleen maar mama. Je leert je oogappeltje zelfstandiger worden. Niet alleen je spruit groeit hiervan maar jij ontwikkelt mee. Je allerliefste ont-wikkelt zich van jou en jij aller zorgzaamste moeder ont-wikkelt zich langzaam van je zoon of dochter.
Ik geloof dat het loslaten heetโฆโฆ
Warme groet, Marian